Martes, Agosto 3, 2010

Sa Paaralan ni Pilipinas

Sa lahat ng pwedeng matutunan at maintindihan ng tao, disiplina na ata ang pinaka-mahirap sa lahat.

Sa araw-araw na nilikha ng EDSA ang usok sa kamaynilaan, halos kakulangan sa disiplina lahat ang laman ng mata, tenga at isip ng mga nilalang na gaya ko;

  • Mag-inang tumatawid sa kalsada ng Ayala, sa ilalim ng bagong pinturang footbridge.
  • Matandang lalake na nagsisigarilyo sa loob ng jeep na may nakapaskil na “NO SMOKING, a friendly reminder ”.
  • Estudyanteng umaangal sa presyo ng gasolina at matrikula habang pilit na isinisingit ang sarili sa pila ng jeep patungong Tandang Sora.
  • Taxi driver sa Sta. Mesa na mahilig mang-agaw ng pasahero mula sa kapwa nito taxi driver.
  • Kaibigang halos isinisigaw sa Facebook status niya ang maarteng linyang “Cereals are my new best friend! I wanna be fit before the year ends!” kahit ang totoo sobra kung makapag-order ng extra rice sa isang kilalang restaurant sa Greenhills.
  • Kongresistang hindi marunong sumunod ng simpleng dress code.
  • Mayamang binata na may-ari ng isang SUV na nakaparada sa tapat ng "NO PARKING area" sa Araneta.
  • At madami pang iba.


Sa balat ng lupa, hindi maaaring hindi mo mapansin ang senyales ng kawalang disiplina mula sa samu’t saring nilalang. Bata, matanda, lalake, babae, nagpupumilit na maging babae, bungi, adik, pulis, artista o kahit ang nagsusulat nito ay minsang sumisemplang sa Disiplina101 ng buhay.

Kaya siguro hindi iminumungkahi ng DepEd na magkaroon ng asignaturang tumatalakay sa praktikal na pag-aaral ng disiplina, dahil malamang iniisip nito na hindi papasa ang mga future chief justice, ambassadors, beauty queen, president, superstar, deodorant model, raliyista o maging ang future secretary ng nabanggit na departamento. Kaloko talaga!

Pero ganun na nga...

Ang buhay ay ginawa, hindi lang para mabuhay ang tao. Ginawa ito para pag-aralan ang samu’t saring anggulo ng buhay at ang dala nitong aral. Habang nadaragdagan ang mga taon na inilagi sa mundo kasabay din dapat nito ang lubos na pag-unawa sa mga bagay na mas nakabubuti, hindi lang para sa sarili kundi, para rin sa kapakanan ng nakararami. Wala namang nagbabawal sa tao na gawin ang bagay magpapasaya sa kanya, huwag lang manakit ng iba at hamakin ang batas ng kinabibilangang lupa.

Wala naman daw gamot sa kakulangan ng disiplina, pero maaari din naman itong iwasan at pag-aralan. Praktisin natin sabay-sabay, araw-araw. 

                                                                                         
                                                                  Sa imahe: skyscrapercity.com, new-slang.com

Walang komento:

Mag-post ng isang Komento